Vandaag stond de returnwedstrijd tegen Terneuzen 4 op de agenda. Om stipt 9:32 verzamelden de meeste spelers zich bij de kantine. Behalve Bram, die stond nog tegen het aanrecht, en Bart, die persoonlijk zijn opvolger c.q. collega Mattijs op ging halen (of zouden ze ook samen slapen in het weekend?). Aangezien Mik ook eens wilde winnen, stuurden we Dijardas en Koen met het tweede mee naar Aardenburg. Om 9:40 vertrokken we dan eindelijk, nadat we vernomen hadden dat ook Seppe met de Hulsterse passagiers (Perry en Carlo) op weg was naar Sas, Philippine of Terneuzen.
Aangekomen in Terneuzen was er eerst een bakkie koffie en voor Maarten een vettig frikandellenbroodje. Nadat we de sleutel gekregen hadden van kleedlokaal 8, gingen we ons op het gemakje omkleden. Hier bleek dat Harold zijn MOTM beker thuis op de schouw had laten staan. Hij ging er waarschijnlijk vanuit dat hij vandaag weer de beste zou zijn. Ondertussen stelde iedereen zich netjes voor aan Mattijs en andersom. Na Marc zijn karige speech mocht TD zijn opstelling bekend maken: In de goal uiteraard Perry. Verdediging werd weer geleid door Jimmy, met op rechts Wilco en op links de onwennige positie voor Tom. Op de voorstopper stond Bram. Op de midden Maarten met Harold, links Sebas en rechts Seppe (of Zeppe volgens supporter Mevlut). In de spits het duo dat het vorige week wél goed deed: Bart met Majed. Carlo kreeg de vlaggenstok met bijbehorend shirt. Nieuweling Mattijs mocht naast Marc gaan zitten, met aan de andere kant de hevig teleurgestelde Sander, die nog wat prikkels nodig had na zijn blessureleed.
Dan de wedstrijd: die begon voor beide ploegen ietwat moeizaam, broer. Eigenlijk was het slecht spel op een traag tempo, wat ons niveau dus ook gewoon is. Veel dreiging was er niet, totdat Maarten de bal op de midden kreeg en er mee naar voor dribbelde. Hij kon hem links of rechts afleggen maar was zoals zo vaak besluiteloos. Hij liep dan ook maar tegen een Terneuzen speler en van ellende viel hij maar. De scheids gaf hem uit medelijden dan maar een vrije trap.
Op een mooie positie voor een linkspoot eiste Harold de bal op. Die schoot hem slecht in de muur. Uit frustratie schoot hij de rebound vervolgens loeihard in de verre kruising. 0-1, broer!
Het spel werd wat slordig en Terneuzen werd dreigender, maar echte kansen leverde dat niet op. Totdat de kleine/jongere broer van Harold met een mooie steekbal diep werd gestuurd. TD stapte op tijd, Carlo vlagde keurig voor buitenspel, alleen de verder zeer goed leidende scheids deed niets. Hij liet de jongen zonder baard in de keel op Perry afgaan en die schoof de bal in het doel. 1-1. Jammer broer!
Dan de rust waar iedereen zin had in een lekker bakkie thee. Dat bleek er niet te zijn. Toen Marc dan toch een kan thee/koffie/spoelwater met gruis had bemachtigd, had niemand er meer zin in.
Na overleg tussen TD en Sander, die 45 minuten ellende vanaf de kant had mogen aanschouwen, werden er wat omzettingen gedaan. Tom ging Maarten helpen op de midden. Carlo op de linksback. Mattijs kreeg heel de rechtse kant en Sander mocht zich alleen uitleven in de spits. Het spitsenduo Bart en Majed, samen goed voor 0 kansen in de 1e helft, en Seppe mochten bij Marc gaan zitten. Lex kreeg de vlaggenstok van Carlo. Bedankt Lex namens de jarige Bastiaan die er helaas niet bij was vandaag, maar wel vernoemd wilde worden in het verslag. Bij deze broer.
Vanaf het begin in de tweede helft ging de bal van voet naar voet en konden de Terneuzenaren er alleen maar naar kijken. TD kreeg na een kleine 10 minuten vanachter de bal, bleef rustig en keek in de ogen van Harold. Hij zag dat hij de bal in de hoek achter hun linksback wilde en uiteraard ging de bal daarnaartoe. Harrie nam hem onder controle, draaide over zijn goede knie en schoof de bal voor het doel, waar Sander hem rustig met, jawel, LINKS binnen kon tikken. 1-2 broer! Even hierna kreeg Sander de bal op rechts. Hij verschalkte met een, jawel, versnelling zijn tegenstander en gaf hem iets te ver bij de tweede paal voor. Maar gelukkig kon Tom er nog net bij. Die kopte hem mooi tegendraads achter de keeper. 1-3 broer! Daarna was het Sebas die op links diep werd gestuurd. Zijn afzwaaiende voorzet kwam tegen de keeper en in de rebound volleerde Sander de bal beheerst binnen: 1-4 broer! Hierna kwam Bart terug in het veld en waren er geen kansen meer, die hij dus ook niet kon missen. Of toch nog wel eentje van Seppe. Of was dat geen kans?? Enfin, Terneuzen probeerde nog wel, maar de onvermoeibare Mattijs stuitte iedere aanval over rechts. Je kon gelijk al zien dat hij gewend is om voor Bart te lopen. Vijf minuten voor tijd kwamen de frustraties er bij enkele Terneuzenaren nog even uit, met onnodig natrappen tot gevolg. Dit werd gelukkig netjes gesust zonder een vervelend woordje. Na 90 minuten floot de goed leidende scheids af, hadden we weer 3 verdiende punten in de pocket en konden we rustig richting kleedlokaal/zwembad.
Helaas voor Wilco stak er halverwege nog een oranje pupillengoaltje over, waardoor hij zo in de netten duikelde. Het was al te mooi om waar te zijn dat hij deze week in het veld niet gestruikeld was…
Na een warme douche, een frikandellenbroodje en een colaatje werd ik deze keer benoemd tot man of the match. Ik was zeer vereerd dat jullie mij vandaag de beste vonden. Of vooral: de minst slechte.
Volgende week gaan we uit naar Graauw 3 broers, waar we de oude vrienden van Carlo tegenkomen.
Tot dan!
TD