Nu de donkere maanden langzaam aan achter ons liggen lijkt ook het Terde definitief uit zijn winterdip te zijn gekomen. De bloemetjes komen weer boven, de bijtje zoemen lustig in het rond en de katers worden weer krols. Ofwel, de lente is weer in het land. Na 4 overwinningen op rij staat Terde weer keurig op een stevige tweede plaats en is misschien nog wel meer mogelijk!
Voor TD van Delft enkel luxe problemen deze week met een volledige selectie tot zijn beschikking! Zelfs de drooggevallen Koen heeft na enkele cursussen de moed gevonden om zich voor 90 minuten aan te melden! Het strikt gevolgde periodiseringsregime lijkt bovendien in de beslissende weken van de competitie zijn vruchten af te werpen. En dat met een ‘Europese’ week voor de boeg met maar liefst 3 wedstrijden in 8 dagen. De oproep om toch vooral te komen trainen was dus aan dovemans oren gericht.
Waar TD van Delft zich eerder deze week verontschuldigde omdat hij (nog) later dan de gemiddelde Terde speler aanwezig zou zijn, bleek hij toch voor het zingen de kerk uit te zijn. Zijn beoogde vervanger behield echter zijn plaats. Van Koen om 5 voor half twaalf nog geen enkel spoor. Het slappe excuus was dat hij door twee wekkers heen was geslapen, nuchter…. Jaja. Koen, misschien moet je hulp zoeken voor je Agrizoofobie. Volgens mij hadden we dit afgelopen seizoen namelijk ook thuis tegen de Vossen uit ’t koekenstad.
TD van Delft besloot na nadere bestudering van de belastbaarheid van alle spelers de volgende elf ‘motherfuckers’ uit de hoge hoed te toveren:
Jop in de goal, hiervoor Prins Renco, Mike, Bram en Artjan. Op de midden Kaj, Seppert, Harold (72,5%) en Sebastian en voorin Mitchel en Sander.
Op de goedgevulde bank het zichtbaar ontspannen technische hart Harm en Marc en de reserves TD van Delft zelf, Carlo, Bart, Dijardas en Wilco. Allen in trainingsjas.
HVV’24 is een traditioneel zeer lastige tegenstander voor de helden van Terde. Dat bleek ook vandaag weer. Na een weifelende openingsfase van twee kanten was het na 10 minuten raak uit de corner. Er werd vooraf keurig aangegeven wie de bal mocht ontvangen, die persoon werd dan ook keurig door ons vrijgelaten. Anders dan bij andere wedstrijden in de kelderklasse kwam de corner zowaar ook daar terecht en de bal werd keurig ingekopt! 0-1. De betreffende speler was ons hier zeer erkentelijk voor, maar daarover later meer. In het vervolg had HVV’24 nog een kwartier lang licht de overhand en de beste mogelijkheden.
Kwam het door het vrijgezellenfeest van de Jeffdog? Was het door het jubileumfeest van ’t Karrewiel? Hoe het komt weten we niet. Duidelijk was dat het op zaterdag rijkelijk ingenomen spraakwater naar een uitweg zocht en deze ook vond… Gevolg was een tsunami aan gezever op elkaar, op de tegenstander op de (voor de gelegenheid in het fuchsia rood gestoken) scheidsrechter en op de vlaggenist. Ok, die laatste was misschien wel terecht. Misschien kan hij mee op de vervolgcursus buitenspel?
Na een half uurtje (het befaamde half uurtje) kwam het Terde beter in de wedstrijd. Hoewel we er toen nog maar 10 minuten effectieve speeltijd als gevolg van tijdrekken op hadden zitten. Een vrije trap vond de klets van Harold en die bewees wat een paar procent meer of minder kunnen doen. Hij kopte de bal beheerst binnen (hij moest er ook maar tegenaan lopen 😉). Kort hierop moest Prins Renco de strijd geblesseerd verlaten met een op het oog vervelende knieblessure. Hij gaf na de wedstrijd wel aan komende vrijdag weer mee te doen, daar houden we hem natuurlijk aan!
Carlo was zijn vervanger.
In de rust een paar omzettingen. Kaj verdween naar de bank, Seppe kwam rechtshalf te staan, Dijardas voorin en de man in vorm, loopwonder, raspaartje en koolgettert Sander verhuisde naar het middenveld. Nadat alle trainingsjassen keurig waren opgeborgen konden we aan de tweede helft beginnen.
De tweede helft was een kopie van de eerste. Vogelwaarde en HVV’24 lieten de rangen in beginsel gesloten en hielden elkaar in evenwicht. Na een kwartier spelen kreeg HVV dé mogelijkheid om de voorsprong te nemen. De bal kwam via de lat terug in het spel en Job Inghels had alle tijd om de bal in het lege doel te prikken vanaf zo’n 4 meter van de doellijn. Hij nam de bal aan en bedacht zichzelf wat te doen. Immers, hadden zijn groen witte vrinden hem in de eerste helft niet een doelpunt gegund door hem, op zijn eigen verzoek, vrij te laten staan? Zou het nu eerlijk zijn om deze geste te bestraffen? We zullen nooit weten wat hij dacht. Na (voor het gevoel) enkele minuten inwendig beraad vond Bram het welletjes en plukte de bal van zijn voet af. Wij bekijken het echter positief en houden het op een onvervalst stukje sportiviteit, waarvoor hulde!
De riem ging er nu bij beide ploegen af. Terde wisselde door. TD van Delft bracht zichzelf in (in het veld, hij kwam in het veld. Ik bedoel, hij wisselde voor een andere speler) voor Seppert. Even later kreeg uw linksback van dienst de mogelijkheid om de wedstrijd in het slot te gooien. De hoek (is er überhaupt sprake van ‘een hoek’ als je zelf recht voor het doel staat?) was hem echter te lastig. Na een half uur moest de thuisploeg bovendien tijdelijk verder met 10 man nadat Mitchel mocht gaan rusten na een actie voortkomend uit jeugdig enthousiasme.
De wedstrijd kabbelde door. Na zo’n 20 keer afgevlagd te zijn voor buitenspel ontsnapte Dijardas (nu overigens wel buitenspel) aan de buitenspelval en rondde beheerst af, 2-1! En dat met een man minder! Nadat de tijdstraf van Mitchel erop zat kwam Wilco als zijn vervanger als stoorzender voorin. Bij zijn eerste balcontact schrok hij echter zo bij het aanzicht van het doel van de tegenstander (zo dichtbij was hij er naar eigen zeggen nog nooit geweest) dat hij pardoes de slechtste schwalbe ooit inzette. Helaas zonder resultaat. Er was wel wat meer (niet heel veel meer) voor nodig om de leidsman van dienst om de tuin te leiden!
Het venijn zat hem deze middag in de staart. Een minuut voor tijd zag de ogenschijnlijke suf gelulde leidsman een penalty in een tuimelpartij binnen de beruchte lijnen. Helaas was de VAR ff koffie halen en mocht HVV het (verjaardags)cadeautje uitpakken, 2-2! Normaliter twee verloren punten. De Duitse mentaliteit die trainert Michael (‘ch’ te lezen als ‘g’) er bij het tweede niet in krijgt, is echter gemeengoed binnen het Terde. In de ‘dying seconds of the game’ werd een verdedigingsfout keihard afgestraft door Sander (uiteraard met buitenkant rechts) en bleven de 3 punten op d’n Bos. Wat een sensatie!
Na de wedstrijd werd nog even ontspannen nagebabbeld en mochten we weer op huis aan. Komende vrijdag ontvangen we het beste wat Hontenisse 3 t/m 5 te bieden heeft, om zondag in alle vroegte de return te mogen afwerken in het Prinsenbos. Komt dat allen zien!
Nabranders:
- Prins Renco heeft volgens de eerste diagnose zijn mediale binnenband gescheurd. Renco, een hoop ervaringsdeskundingen binnen het Terde kunnen bevestigen dat de knie eigenlijk een overgewaardeerd stukske lichaam is. Niks aan het handje dus!;
- Ja, uw verslaggever is ‘s nachts nog een keer huilend wakker geworden toen zijn panna nogmaals voorbij kwam;
- Er zijn wederom enkele gaten in de lucht geschoten, Bart heeft een trend in gang gezet!
A.L.