Terde neemt de punten mee uit ‘t Prinsenbos

Op zondag 2 oktober 2022 werd er om 10.30 afgetrapt in het Prinsenbos te Kloosterzande. De moeder aller derby´s zou vandaag uitgevochten worden tussen Hontenisse 5 en Vogelwaarde 3. Dat deze beladen wedstrijd de gemoederen bezig hield, bleek wel in de allerlaatste mutaties die TD van Delft te verwerken kreeg. Rots in de branding Wilco Bruggeman kon niet beschikbaar zijn wegens een verkoudheid. Uw gelegenheidsverslaggever kon uiteindelijk toch opgetrommeld worden. Hij beschikt dan ook over inleveringsvermogen, anders was dit niet gelukt… Enfin, door naar de wedstrijd!

Vogelwaarde 3 ging op reis met een gemêleerd gezelschap van oude rotte, jonge knapen en nog een kluts daar tussen in. Met een selectie van wel liefst 16 man was TD van Delft op voorhand al opgewonden. Peoplemanager van Dijk liet ons haarfijn weten dat hij graag de positieve lijn van vorige week terug wilde zien in het spel deze middag. Ook hij werd al snel opgewonden (vooral in positieve vorm) toen Seppe in de derde minuut een steekpass gaf op Dijardas en deze vakkundig door laatstgenoemde werd binnen geschoven langs de Kloosterse keeperT. Het spel ging in het eerste half uur prima op en neer. Met vlagen werd er lekker gecombineerd, maar dit resulteerde verder niet in doelpunten voor de groen-witten. Een lepe, Klooriaanse voorzet, zorgde ineens wel voor de gelijkmaker. Het massaal opgetrommelde publiek, bestaande uit moeders, kinderen, grootouders, fans en hooligans van ver buiten de regio, werd getrakteerd op verder een mooie eerste helft.

In de rust werden alle spelers nog eens haarfijn geijkt door peoplemanager van Dijk. Gevleugelde uitspraken als ‘hier moeten we niet verliezen’, ‘de kansen moet je afmaken’, ‘we gaan er nog een lap op geven’ en ‘het kan nog mannen!’ vlogen ons rond de oren! Met name de jonge mannen werden geprikkeld door deze oneliners. Ut Derde van dn Bosch kenmerkt zich, naast een recreatief/prestatief elftal te zijn (afhankelijk van de wedstrijd 😊), eveneens als leerbedrijf. Nadat alle zalfjes en smeermiddeltjes opnieuw aangebracht waren op de met name oude lijven, was het tijd om er ‘een lap op te gaan geven!’.

Tijd maken om te voetballen in het weekend, we noemen dit ‘inleveringsvermogen’

Seppe Lambert

Onderweg naar het veld gaf Bram alvast een mooie anekdote/antidote op wat zou komen; ‘de tweede helft wordt weer ouderwets buffelen en knokken’. Alsof hij een glazen bol thuis heeft staan!

Enkele wissels waren toegepast en dus moest de voetbalmachine van Vogelwaarde weer even geolied worden. In de 60e minuut mocht Hontenisse aanleggen voor een vrije trap, zo ongeveer 15 meter van het doel. Maarten, die naast zijn hoofdwerkzaamheden bij Agro Hermus, ook gelegenheidsuitvoerder bij de plaatselijke aannemer is, had zodoende de muur ietwat verkeerd gemetseld. Ondanks een poging van Christian om de bal te keren, plofte de 2-1 toch tegen het net. Peoplemanager van Dijk begreep er niets van, het leek wel of zijn speech als sneeuw voor de zon verdween en hij brak zowat de dug-out af.

Nadat de gemoederen bedaard waren met zalvende woorden als ‘we moeten nog 30 minuten voetballen, het kan dus nog’ ging hij bokkend terug zitten. Een paar minuten later mocht diezelfde Maarten aanleggen voor een vrije trap aan de andere kant van het veld. De bal lag hier ook op 15 meter van het doel en de publiekslieveling schoot de bal vakkundig langs de muur in het doel! Bij Peoplemanager van Dijk kwam het vertrouwen ook weer terug. Waar hij vijf minuten geleden nog vriend en vijand had verwenst, was het nu weer koek en ei. Dit was het punt waar het ‘vechtvoetbal’ werd geïntroduceerd. Dit was ook het punt dat vechtmachine Bram aangaf niet meer verder te kunnen, Seppe moest zijn plek (nadat hij 10 minuten mocht uitrusten) invullen en gaan buffelen op het middenveld.

Een derby zou een derby niet zijn zonder speldenprikjes, slidings op enkels, elleboogjes, vloeken, zagen, zeuren, sleuren, zuigen enzovoort. De druk werd even teveel voor de Klooriaanse verdediging toen zij TD van Delft vakkundig neerhaalden in het strafschopgebied. De scheidsrechter wees resoluut naar de stip. Good old Bart nam plaats om de bal vakkundig en koel binnen te schieten! Enkele minuten later zorgde een combinatie tussen TD van Delft en Seppe aan de rand van het strafschopgebied ervoor dat laatstgenoemde één op één op de keeper kwam. Waar heel de wereld riep dat hij het beste in de linkerhoek kon schieten, zag Lambert toch kans om in de rechterhoek te schieten. Uiteraard zonder kans van slagen, iets wat hem de rest van de middag nog zou achtervolgen…

Met nog 10 minuten op de klok wast het vanaf dit moment wel billetjes knijpen, aangezien de batterij bij menig spelers leeg liep. Een laatste poging om de boel veilig te stellen werd ingezet vanaf het middenveld door Bart en Seppe. Beiden stormden richting het doel en Seppe had zich dusdanig vrijgelopen dat hij de bal wel had móeten krijgen. Bart had daar weinig vertrouwen in een schoot al vallend de bal in de lange hoek. Shirts sponsoren, scoren, mensen over het hoofd zien… wat kan Bart eigenlijk niet? 😉 de scheidsrechter, die overigens een prima wedstrijd had geleid, vond het welletjes na 90 minuten en floot de boel af. De drie punten werden bekroond met een bruine fruitschaal in de kantine van het Prinsenbos. Volgende week moeten we uitrusten, maar over twee weken kunt u uw helden weer bewonderen op de velden van VV Graauw!